Genetski modifikovana hrana

I neka si im rekao Telnett :) ko je taj RJSlamka:haha:

Samo jedan pasus iz Bill Mollison-ovog uvodnika:

Control of Seeds
I don't think that there are very many seed companies left in the world that don't belong to a consortium of not more than 10 companies. It is certainly true in Australia. The seed is now being grown for and distributed by the multi-nationals. Can you buy a non-hybrid corn in the United States? Here and there. In Australia, we can't. But we do have one seed company. It is called Self-Reliance Seed Company in Stanley, Tasmania. Maybe we have two. [Self-Reliant Seeds is now defunct, but it was replaced by Phoenix seeds, also of Tasmania. Ed.]

The next move of the large seed-growing consortiums was to have been seed-patenting legislation. At this point, a lot of people started to get a bit suspicious. The patenting of biological materials was a slightly suspicious move. Then the World Council of Churches looked into the situation and produced Seeds of the Earth. The cat was out of the bag. So there has been a general ground- level revolt against takeover of a basic resource. Kent Whealy's Seed Savers Exchange is just one of these moves.
Kliknite za proširenje...

koji je napisao pre trideset godina, i tada su uspeli da se izbore za pravo čuvanja semena. Danas je to pravo ponovo ugroženo na najgori mogući način, GM zagadjenjem.
I opet da se ponovim ni jedno dosadašnje hemijsko zagadjenje nemože da se poredi sa ovim koje se samoobnavlja i umnožava!!!

Ceo tekst možete da pročitate ovde:
http://www.permaearth.org/mollison.html
 
medan je napisao(la):
... nisam nikoga ovde nazvao placenikom....
Kliknite za proširenje...
jesi, u prividno upitnoj rečenici optužio si protivnike GMO da su plaćenici. Ako laže koza ne laže rog.

medan je napisao(la):
.. treba se zapitati i za koga rade strastveni protivnici gm-a i obzirom da zivimo u svetu interesa koliki je i kakav njihov interes ::novac::? :zli:? :sreca:?
Kliknite za proširenje...

Sad neuspešno pokušavaš da se distanciraš.
Utvrdjeno je da su GMO proizvodi, kao zao duh iz boce, pušteni u svet bez ikakvih dokaza o svojoj neškodljivosti, o tome da ne ugrožavaju druge vrste itd,itd..
Time su prekršeni važni zakoni a oni koji su ih prekršilu su šta?
 
Mollison: A very strong thing happened in Japan. Japan buys its rice off Japanese growers because they grow the varieties of rice the Japanese know and love. And now they're growing it organically through the use of ducks. It's got a duck on the packet: duck rice. So it's beyond organic. It's time we all went beyond organic.

Vlaun: How do we sell it?

Mollison: You sell it to people who know your farm and know you. There's no problem to Furuno because all the people he sells to visit his farm all the time.

Anyhow, the Japanese love their rice and they love the rice that their farmers grow organically for them--the duck rice. So America and Australia have a big trade deficit with Japan. They said to the Japanese, "you've got to buy our rice. It's going to be a lot cheaper for your customers," and they said, "All right, we'll take 80,000 bags a year." So they built these great big warehouses at Nagoya and all this rice came in from Australia and the United Kingdom and first, they tried grinding it up and making biscuits for the army but the army didn't like them. So, they couldn't get anyone to buy it as rice because they didn't like that rice and they knew it wasn't organic. So they bought even bigger storage sheds and then they decided that it's too expensive. So now they've got the solution. They put it through a little screw feed and blow it into electric generators or furnaces, generating steam for electricity. They say it's quite good as fuel.

Vlaun: Expensive fuel.

Mollison: Yeah. Well, it's not as expensive as building more and more storage to keep Americans and Australians happy about rice. No one in Japan will ever eat it. Ever. They can do market research until their ass drops off. They won't be able to sell a grain of that rice to any Japanese person. Because rice is almost a holy thing to them. But now, Feruno, he could run 7000 acres and sell all the rice because he sells the right sort of rice, beautifully made, beautifully done, packaged nicely, put in your hand by your farmer. I'll buy that.
Kliknite za proširenje...

Još jedan deo iz intervijua Bill Mollison-a kao su se Japanci rešili pošasti zvane GM pirinač.

Ceo interviju iz 2001 godine:

http://www.seedsofchange.com/cutting_edge/interview.aspx
 
Tar je napisao(la):
medan je napisao(la):
... nisam nikoga ovde nazvao placenikom....
Kliknite za proširenje...
jesi, u prividno upitnoj rečenici optužio si protivnike GMO da su plaćenici. Ako laže koza ne laže rog.

medan je napisao(la):
.. treba se zapitati i za koga rade strastveni protivnici gm-a i obzirom da zivimo u svetu interesa koliki je i kakav njihov interes ::novac::? :zli:? :sreca:?
Kliknite za proširenje...

Sad neuspešno pokušavaš da se distanciraš.
Utvrdjeno je da su GMO proizvodi, kao zao duh iz boce, pušteni u svet bez ikakvih dokaza o svojoj neškodljivosti, o tome da ne ugrožavaju druge vrste itd,itd..
Time su prekršeni važni zakoni a oni koji su ih prekršilu su šta?
Kliknite za proširenje...
Pomenuo sam interes a ne placanje.Ne mislesleci time na pojedinca koji je na osnovu njihove price (crkva, proizvodjaci konvencionalnog semena...) formirao misljenje i sad ga zastupa. Ne pokusavam da osporim pravo na sopstveno misljenje nikome, ali isto pravo ocekujem za sebe bez zelje da u polemici oko bilo cega dokazujem da sam u pravu, samo iznosim svoje misljenje i nije nuzno da se slozimo. ako se zbog neceg osecas prozvan ne bh da ti kvarim osecaj.
Da se razumemo na kraju ja jesam skeptican prema GMO ali ova oblast ima perspektivu kroz dalja istrazivanja i unapredjenja. i potrebna su nezavisna istrazivanja o neskodljivosti pre nego sto se nesto iskoristi zato sto je dobro ili unisti zato sto ne valja. Najlakse je neuke plasiti galamom o opasnosti po zdravlje.
 
Nešto slično Telnett, tip koji je razvio sistem sada zimi predaje po Aziji.
Ali Mollison je krvav pročitaj poslednjih par rečenica, ma pročitaj ceo interviju oduševiće te čovek.

Now I have a friend in Japan; his name is Takao Furuno and he only uses ducks on his farm. He doesn't buy any fertilizer, any insecticides or any herbicides and he grows rice. He gets about 7000 pounds of rice an acre for a year. He plows with ducks; he fertilizes with ducks; he weeds with ducks; and he controls all pests with ducks so he's getting totally organic rice, totally produced by his ducks. We've just published a book he's written called The Power of Duck. The power of duck on his small farm is total. You don't need anything else for anything. It'll plow; it'll fertilize; it'll take all the weeds you don't want out, and it's just a duck. And then what you have leftover, as well as 7000 pounds of rice in an acre, you've got 2000 ducks. Some of the restaurants located around farms that are using his system sell 500 ducks per day. Got a lot in the freezer, of course. It's resulted in a second tremendous surge in duck sales in restaurants, you know, and restaurants set up purely to cook ducks in all possible ways. So, we've just published Furuno's book and you know, just as much as permaculture books are example after example after example of how you can save energy and get great benefits, Furuno's book is very important as it takes a rice crop, which is always subject to huge amounts of pesticides, and tells you how to grow it with no fertilizer and no pesticides.

Vlaun: Are people starting to follow his model in Japan?

Bill MollisonMollison: So far, I'd say about 15 to 20,000 farmers have adopted it wholly and sometimes whole areas of farms, In South Korea, probably 4-5000 acres of the rice farming district is in the Furuno system. He's taught it in China; Vietnam has adopted it very fast; Indonesia, and he's been to Tanzania in Africa where they grow the African varieties of rice. So he's spreading his system as fast as he can go. All the winter when nothing is happening in his field, he packs his wife and five kids and off he goes, teaching, into China or Vietnam or Indonesia or Korea or anywhere . . . anywhere there are rice farmers he'll come and teach you at his own expense. I met him in Vietnam. I was up there teaching permaculture; he was teaching rice growing, and he said, "You're my brother. We both just travel to teach when we're not actually on the farm, when it's wintertime at home, we go and teach other farmers," which is exactly what both of us do. I did it for 25 years; he's only been going about 8 or 10. But he will be going for 30 years because he's a young man and very keen on his system.

Vlaun: Sounds like that one system could save a huge amount of fossil fuels and petroleum based fertilizers.

Mollison: Vast. All that I'm telling you about the duck makes all the people with investments in fertilizers shiver in their shoes because you don't need any of that shit. The shit you want is duck shit.
Kliknite za proširenje...
 
medan je napisao(la):
Pomenuo sam interes a ne placanje.Ne mislesleci time na pojedinca koji je na osnovu njihove price (crkva, proizvodjaci konvencionalnog semena...) formirao misljenje i sad ga zastupa. Ne pokusavam da osporim pravo na sopstveno misljenje nikome, ali isto pravo ocekujem za sebe bez zelje da u polemici oko bilo cega dokazujem da sam u pravu, samo iznosim svoje misljenje i nije nuzno da se slozimo. ako se zbog neceg osecas prozvan ne bh da ti kvarim osecaj.
Da se razumemo na kraju ja jesam skeptican prema GMO ali ova oblast ima perspektivu kroz dalja istrazivanja i unapredjenja. i potrebna su nezavisna istrazivanja o neskodljivosti pre nego sto se nesto iskoristi zato sto je dobro ili unisti zato sto ne valja. Najlakse je neuke plasiti galamom o opasnosti po zdravlje.
Kliknite za proširenje...
Treba trazlikovati upornost od tvrdoglavosti. Treba razlikovati naivnost od gluposti a posebno treba uočiti kada se neko pravi blesav. Ili kada laže.
A ti prijatelju i lažeš.
1.Ti si napisao interes a onda si "nacrtao" ::novac:: . Time si jasno inplicirao da neko za svoje stavove dobija novac.
2. Po tebi ako ne rade za ::novac:: onda su svoje mišljenje "dobili" od crkve ili proizvođača konvencionalnog semena. Ovo je i neukusno i bezobrazno i naravno laž.
3. Ali šta drugo očekivati od čoveka koji hoće da polemiše ali ne želi da dokazuje svoje stavove.
4. “Da se razumemo na kraju ja jesam skeptican prema GMO ali ova oblast ima perspektivu kroz dalja istrazivanja i unapredjenja. i potrebna su nezavisna istrazivanja o neskodljivosti pre nego sto se nesto iskoristi zato sto je dobro ili unisti zato sto ne valja....”
Kakve su ovo gluposti. Ja sam skeptičan prema oblasti koja ima perspektivu. U ovom slučaju svaki osnovac može da ti objasni da je reč o grešci u logičkom rasuđivanju. Ili je kompjuter bagiran!
I na kraju, onako kako ja svoje mišljenje dobijam od crkve tako ti svoje dobijaš od tetke. U redu je, dete treba da voli tetku ali ne mora da voli onog ko je tetku stipendirao.
 
Prijatelju okusaj se u politici ............sa toliko reci ne reci nista........................do nekog posta u kome ce neko reci nesto novo o GMO pozdrav
Medan
 
ŠTA SU GENETSKI MODIFIKOVANI ORGANIZMI ?


Genetski modifikovani organizmi (GMO) su oni kod kojih je izmenjen deo genetskog materijala, takozvanih genoma, odnosno dezoksiribonukleinske kiseline, koja je prenosilac naslednih osobina. Moguće je presađivanje, zamena čitavih delova genoma, čak i među evoluciono veoma udaljenim organizmima. Najpre se počelo sa nižim organizmima, bakterijama i virusima, posle se prešlo na niže, pa na više biljke, i na kraju na životinje i čoveka. Tako se određeni geni s bakterija mogu prenositi na mnogo složenije biljke, životinje i čoveka.

Genetski modifikovana hrana je rezultat biotehnologije (nauka koja proučava sisteme manipulacije DNK), s namerom menjanja određenih karakteristika hranljivih namirnica, a sa ciljem postizanja „boljeg kvaliteta i kvantiteta“. Genetski modifikovanu hranu čine namirnice kod kojih su laboratorijski izmenjene genetske karakteristike; jedan ili više gena uzetih od drugih namirnica ili organizama sa određenim svojstvima biva ubačen u nasledni genetski materijal namirnice koja se želi modifikovati, a sve sa ciljem njenog „poboljšanja“. Treba napomenuti da ovako modifikovani materijal ne samo da odražava nova svojstva, nego ga i prenosi na buduće potomstvo.

Problem genetskog modifikovanja je što se on može dogoditi i između živih jedinki koje ne pripadaju istoj vrsti, proces koji praktično nije moguć u prirodi.


Stav Evrope i Amerike

Velika Britanija, kao član Evropske unije, svojim građanima zabranjuje korišćenje genetski modifikovane hrane, ali dozvoljava proizvodnju i izvoz u druge zemlje. Nemačka i Francuska se, takođe, protive genetskim modifikacijama i kloniranju. Gotovo u svim zemljama Zapadne Evrope u hrani ne sme da postoji nijedan procenat genetskih modifikacija. Za razliku od razvijenog sveta, zemlje u tranziciji dozvoljavaju od 0,3 do 0,5 odsto genetskih modifikacija, a zemljama koje su kandidati za ulazak u Evropsku uniju, zakoni iste dozvoljavaju najviše 0,9 odsto genetskih modifikacija.

Široko nezadovoljstvo po pitanju genetski modifikovane hrane prouzrokovalo je ogromne pritiske na velika prehrambena preduzeća u Evropi, te su neke od njih (Carrefour Sunsburi, Nestle i Unilever) javno odbacile upotrebu genetski modifikovanog materijala u pripremanju prehrambenih proizvoda.

Stvar je mnogo drugačija u SAD, gde je biotehnologija pozitivno prihvaćena, zbog punog poverenja koje je dato FDA (Food and drug administration) i EPA (Environmental protection agency), dvema glavnim institucijama koje vode kontrolu po pitanju hranljivih namirnica, a koje su dale zeleno svetlo za komercijalizaciju genetski modifikovanih proizvoda, smatrajući da oni ne predstavljaju problem po zdravlje ljudi i okoline.

Interesantno je napomenuti i neke brojke vezane za proizvodnju genetski modifikovanih namirnica u SAD; naime prema podacima od strane USDA (United States Department of Agriculture) u 1996. površina zemljišta na kojima su se obrađivale GM namirnice iznosila je 1,5 miliona hektara, a trenutno se ta brojka popela na 21 milion hektara.

Prednosti GM hrane

Pobornici GMO smatraju da se prednosti genetskog inžinjerstva u poljoprivrednom sektoru manifestuju u znatnom smanjenju upotrebe određenih insekticida i pesticida koji zagađuju okolinu. Smanjenom upotrebom ovih hemijskih supstanci umanjuje se zagađenost prirodne okoline. Oni koji zagovaraju upotrebu genetski modifikovane hrane, pozivaju se na statističke najave da će se u narednih 100 godina broj ljudi na zemaljskoj kugli popeti do 10 milijardi, a da bi se podmirile prehrambene potrebe tako velike populacije, poljoprivredna proizvodnja bi trebalo da se udvostruči, a što neće biti moguće (u današnje vreme broj površina obradivog zemljišta je u konstantnom opadanju). Bio-tehnolohija, smatraju oni, u ovom slučaju bi mogla biti od velike pomoći i važnosti, mogla bi dozvoliti uzgajanje određenih biljnih vrsta na neobradivim površinama, kao i stvoriti biljne vrste otporne na određene klimatske uticaje. Osim toga, mogla bi stvoriti biljne vrste koje bi dale mnogo veće prinose; smanjiti poljoprivredne gubitke prouzrokovane napadima određenih insekata i parazita; proizvesti zdraviju stoku, otporniju na infektivne i parazitarne bolesti, kao i stoku sa brzim rastom.

Nedostaci GM hrane

Posledice novonastalih GM biljaka i životinja su dvojake: s jedne strane, one bivaju otpornije na određene insekte, viruse, gljivice, pesticide, čime se olakšava njihova proizvodnja i povećava prinos, dok s druge strane, ovaj proces dovodi do promena u ekološkom sistemu, eliminišući neke korisne biljke i insekte kao i stvarajući nove jedinke koje kao takve ne postoje u prirodi i za koje se još ne poznaje uticaj na planetarnu ravnotežu. Mnogi naučnici smatraju da genetski modifikovana hrana povećava rizik od nastajanja raka, a pripisuju joj i mogućnost alergijskih bolesti, kao i slabljenje imunološkog sistema.

Još nije sa preciznošću moguće znati koji i kakvi problemi proizilaze iz proizvodnje i konzumacije genetski modifikovanih namirnica, zbog toga što još nedostaju eksperimenti na duži vremenski period. Uvođenje genetski modifikovanih proizvoda u ljudsku prehranu, u svakom slučaju predstavlja jedan novi element koji bi mogao imati određene uticaje na ljudsko zdravlje i prirodnu okolinu. Još uvek nisu načinjene dovoljne provere koje bi mogle garantovati bezopasnost takvih proizvoda. Upravo zbog toga je i Engleska vlada stavila moratorijum (odgađanje) na upotrebu genetski modifikovanih proizvoda sve dotle dok ne bude jasnih potvrda koje bi mogle na apsolutan način isključiti eventualni negativni uticaj tih proizvoda na ljudsko zdravlje.

Jedna od nepoznanica genetski modifikovanih namirnica je vezana za potencijalni alergijski efekat belančevine, proizvoda genetske modifikacije, koje bi mogle dovesti do razvoja novih tipova alergija.

Drugi, ne manje važan problem koji napominju naučnici je i to da, suprotno hemijski štetnim proizvodima kao što su npr. pesticidi, genetski modifikovani proizvodi ne mogu biti povučeni sa tržišta; rezultat toga su novi organizmi koji se samostalno umnožavaju, mutiraju, migriraju; znači trajni su. Jednom kreirani i pušteni u opticaj, ne mogu više biti povučeni.

Mnogi naučnici upozoravaju da postoje nepredvidivi uticaji GMO na duži vremenski period, da se pojavljuju novi alergeni i toksini u proizvodnji hranljivih namirnica, da postoji opasnost od pojave novih virusa, da se razvija sve veća otpornost na antibiotike, da postoji potencijalna opasnost od infekcije i mutacija u ljudskim ćelijama, da se dolazi u situaciju iščezavanja biološke različitosti, da postoji opasnost od ireverzibilne kontaminacije ekosistema.

Početkom 2000 godine, u Montrealu, 130 zemalja došlo je do jednog zajedničkog dogovora koji predviđa jedan bio-sigurnosni protokol po pitanju uvoza genetski modifikovanih namirnica. Prema tom dogovoru, potpisnice istoga su ovlašćene da zatvore državne granice ukoliko nađu za shodno da genetski modifikovaani proizvodi mogu biti opasni za prirodu, a posebno za zdravlje ljudi.

Problem GMO soje

Genetske modifikacije su relativno novi metodi i još uvek se ne zna koje posledice mogu da izazovu. Mišljenja naučnika po ovom pitanju su podeljena. Dokazano je da neke od njih mogu da izazovu alergijske reakcije. Zbog mnogih nepoznanica kada je reč o GMO, u Evropskoj uniji donet je zakon protiv gajenja i upotrebe genetski izmenjene hrane. Naša zakonska regulativa je tako koncipirana da zabranjuje unošenje GMO u životnu sredinu. I pored toga, GM soja se gaji na našim poljima.

Prema rečima Mirjane Milošević, direktora Instituta za seme u Novom Sadu, iako kod nas postoji Zakon o genetički modifikovanoj hrani koji zabranjuje njenu proizvodnju, mnogi ga ne poštuju. Ona kaže da je u Vojvodini pronađeno između 1.000 i 1.500 hektara pod genetski modifikovanom sojinom sačmom i kukuruzom. Od toga je uništeno samo 80 hektara, ali niko od tih proizvođača nije kažnjen, uprkos činjenici da je za nezakonito gajenje ovakve hrane predviđena i novčana, a i zatvorska kazna do godinu dana.

Javnost u Srbiji je pre par meseci bila iznenađena vešću da su seljaci koji su zasadili genetski modifikovanu soju uspešno blokirali puteve predstavnicima državnih organa koji su krenuli da unište njihovo „poljoprivredno dobro“. Niko ne zna šta je posle bilo! Predstavnici vlasti Republike Srbije duguju detaljne informacije dokle se stiglo sa uništavanjem GM soje u Srbiji. Podsetićemo da je Vofgang Limbert, koordinator programa ekonomskog ravoja, nedavno rekao da je proizvodnja biohrane šansa Srbije za izvoz (Blic, 13. oktobar 2005, str. 10). Ako li Srbija dozvoli (ne)organizovanim pojedincima da nastave sa gajenjem GM soje, možemo očekivati, s jedne strane, zatrovanu zemlju i namirnice, a samim tim i nove ekonomske sankcije s druge strane.

Pojedini lanci supermarketa za prehrambene proizvode u Evropi su odlučili da prodaju namirnice bez genetski modifikovanog kukuruza i soje. Uprkos tome, u mnogim slučajevima potrošač ne može znati sastav i eventualno transgensko poreklo proizvoda koje kupuje.

To posebno važi za soju koja prolazi gotovo neprimećena u sastavu mnogih prehrambenih proizvoda:

• belančevine izdvojene iz soje bivaju dodane u mnoge proizvode na bazi mesa, kao npr. nadevi za raviole i torteline (vrsta testenina sa nadevenim mesom); na etiketi obično biva napisano „biljne belančevine“,

• mleko od soje se prodaje kao surogat majčinog mleka, mleko u prahu, za decu koja su alergična na kravlje mleko

• brašno od soje biva korišćeno zajedno sa normalnim brašnom radi poboljšanja hranljivosti

• soja označena na etiketama kao „biljne belančevine“ koristi se u proizvodnji sladoleda radi količinskog povećanja i elastičnosti

• lecitin iz soje ima dejstvo emulgatora a koristi se u pripemanju čokolada i pudinga (na etiketama ćete naći samo natpis „emulgator“) koristi se i u pripremanju gotovih jela i suhomesnatih proizvoda

Predložili smo u svojoj Rezoluciji o genetski modifikovanim organizmima sledeće:

• Petogodišnji moratorijum na genetsku manipulaciju plodova životinja korišćenih za ishranu

• Nezavisna, javna i temeljna procena rizika po ljudsko zdravlje i životnu sredinu svih GMO proizvoda

• Pravo informisanja svih građana o naučnom istraživanju koje se sprovodi u vezi sa GMO, naročito već postojeća istraživanja o rizicima GMO,

• Kao mera predostrožnosti - jasno i obavezno etiketiranje svih postojećih proizvoda koji su potekli iz genetskog inženjeringa i svih GMO-a u lancu namirnica

• Zaustavljanje trgovine GMO-ima dok se ne uspostavi obavezujući ugovor o biosigurnosti koji postavlja stroge međunarodne zakone o uvozu i izvozu .

Kupujte biološku hranu

Biološka hrana (BIO), naziv koji sve češće nalazite na određenim ambalažama mnogih namirnica u supermarketima, služi za specifikaciju hrane koja nije podvrgnuta genetskoj manipulaciji, što znači da se radi o prirodnim namirnicama.
Dok naučnici ne obave detaljna istraživanja i dok se stoprocentno ne utvrdi da od GM namirnica nema opasnosti, budite uporni i dosadni u prodavnici u insistiranju da kupite samo BIO hranu. Ako ne zbog vas, ono zbog vaše dece.


Post je spojen: [time]1287347749[/time]​
_________________________________________________
KAD BISMO ZNALI ŠTA JEDEMO, GLADOVALI BISMO


- Dok se širom sveta sve češće eksperimentiše sa genetskim kodom biljaka i životinja i stvaraju nove vrste, još se vode polemike šta se dobija ukrštanjem različitih organizama. Ono što je doskora bilo moguće samo u filmovima, desilo se i u stvarnosti, a na vlastima je da odluče šta sa genetski modifikovanim organizmima (GMO), koji sve više postaju neminovnost, bilo direktno kao hrana ili kao njeni sastojci.

GMO su oni proizvodi kod kojih je izmenjen deo genetskog materijala odnosno DNK, prenosilac naslednih osobina. Prvo se krenulo s nižim organizmima, bakterijama i virusima, a kasnije se prešlo na niže, pa na više biljke i, na kraju, na životinje i čoveka. Tako se, recimo, presađivanjem gena koji utiče na veličinu mogu dobiti mnogo veće biljke, ili mnogo krupniji i slađi plodovi nego što bi, inače, u normalnim uslovima bili.

Španci gaje modifikovani kukuruz

Najčešće namirnice izložene genetskoj modifikaciji (GM) su soja, kukuruz, krompir, repica i pirinač. GM kukuruz, uprkos opštem stavu EU, već se širi Evropom. Osim Španaca, već ga seju Francuzi, Portugalci, Česi i Nemci. GM krompir, "poboljšan" proteinima pokazao se štetnim pri testiranjima. Navodno oštećuje jetru i stvara niz drugih zdravstvenih problema. Od GM uljane repice mogla bi se proizvoditi i biorazgradiva plastika. S genom artičoke davala bi i niskokalorično, ali nesvarljive zaslađivače. GM pirinač opasan je za ljude i okolinu. Žuti, dobijen je ubacivanjem dva gena iz narcisa i jednog iz bakterije.

Prema zvaničnim podacima, u Srbiju je u protekloj deceniji uvezeno više od 500.000 tona genetski modifikovane sojine sačme. Prošle godine, postignut je dogovor Ministarstva poljoprivrede i proizvođača soje da se izvrši prerada soje u sojinu sačmu i na taj način se spreči njeno korišćenje za setvu i uvođenje u životnu sredinu uz kontrolu i nadzor inspekcijskih organa Ministarstva poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede, kao i da se sojina sačma koristi isključivo za ishranu stoke shodno Zakonu o GMO.

Problem proizvodnje i stavljanja u promet genetski modifikovane hrane izaziva u našoj javnosti niz polemika i oprečnih mišljenja. Stručnjaci, koji se bave ovom oblašću već nekoliko godina, tvrde da je naša zemlja ne samo uvoznik već da se kod nas i proizvodi genetički modifikovana hrana.

- Situacija s GMO-om već sad je toliko opasna da ćemo se, za oko pedeset godina, zbog toga, verovatno preseliti na neku drugu planetu. Kada bismo znali šta jedemo, verovatno bismo gladovali - nimalo nije optimista nutricionista dr Marija Mitrović. Ona, takođe, smatra da genetski modifikovana hrana nije plod nauke, već jedan od groznih načina da multinacionalne kompanije kontrolišu nerazvijene zemlje.

Zabranjeno gajenje GM biljki

Kod nas nije dozvoljeno gajenje genetički modifikovanih biljaka. Ono što je zvanično dozvoljeno od strane naše države je upotreba sačme koja je proizvedena od genetički modifikovane soje. Sačma je mlevena soja koja se koristi kao stočna hrana. Jedan deo sačme unet je u zemlju donacijom iz Amerike. Ni za tu sačmu i soju nema konkretnih naučno zasnovanih podataka o štetnim efektima. Dakle, sačma je dozvoljena, a seme soje koje bi se posejalo nije dozvoljeno.

U Srbiji postoje laboratorije koje rade analize da bi se utvrdilo da li je soja koja se uvozi genetički modifikovana ili nije. Ukoliko je modifikovana, ona se na granici zaustavlja i vraća, mada se dešavalo da se genetski modifikovana soja i prošvercuje. Što se tiče hrane, tu kontrole zasada nema. Laboratorija za molekularnu biologiju biljaka Instituta za molekularnu genetiku i genetičko inženjerstvo je jedna od onih koje rade kontrole semena koje ulazi u zemlju po nalogu Ministarstva za poljoprivredu .

- Mi radimo analize da bismo utvrdili da li je soja koja se uvozi genetički modifikovana ili nije. Ukoliko je modifikovana, ona se na granici zaustavlja i vraća. Ranije smo radili i kontrolu određene hrane, ali već izvesno vreme kontrolišemo samo soju - rekli su u Institutu za molekularnu genetiku.

Pre pet godina, 2001. godine, kod nas je donet Zakon o genetski modifikovanim organizmima. Prema njemu, zabranjeno je njihovo gajenje, osim u eksperimentalne svrhe u naučnim institutima. Odnosno, u našoj zemlji genetski modifikovane biljke mogu se gajiti samo u naučne svrhe i ukoliko se to prijavi nadležnim institucijama.

- Činjenica je da potrošač treba da zna šta jede. Kod nas obeležavanje ne postoji i to je loše jer dovodi do zabune. Verovatno bi neko i jeo genetski modifikovanu hranu, ali bi voleo da zna šta - kažu u Udruženju potrošača.

Iako zagovornici genetski modifikovane hrane tvrde da opasnost po zdravlje ne postoji i da kod ljudi koji su uzimali takvu hranu nisu uočeni nikakvi zdravstveni problemi, iz suparničke ekipe upozoravaju na to da je prošlo malo vremena od početka uzgajanja i korišćenja genetski modifikovanih vrsta i da je pitanje kakve će biti posledice na duže staze.

- Posledice upotrebe GMO hrane mogu biti brojne. Bolesti koje mogu nastati nalaze se u dijapazonu od alergija do različitih toksičnih dejstava. Vreme upotrebe ovakve hrane nije dovoljno da bi se utvrdile sve posledice. Bitno je napomenuti da se modifikovan genetički materijal koji se nalazi u hrani ugrađuje u genetički materijal naše ćelije, pogotovu virusi. Tako ćelije, umesto da proizvode normalne proteine, proizvode, na primer, HIV virus - kaže doktor Slavoljub Janković. On ističe da je jako bitno utvrditi da li se životinje, čije meso jede čovek, hrane genetički modifikovanom hranom jer preko takvog mesa čovek i dobija genetički neprirodan materijal.

Iako se još eksperimenti obavljaju na životinjama i biljkama, lako je zamisliti i slične eksperimente sa ljudima, čiji bi genetski kod mogao da bude "obogaćen" genima biljaka i životinja

GM KROMPIR UBIO PACOVE

Naučnik mađarskog porekla Pustai, vršeći eksperiment, jednoj grupi pacova je davao genetski modifikovan krompir, a drugoj običan. Prvi su uginuli posle kratkog vremena, a stomaci su im bili potpuno uništeni. Na Pustaija su, posle objavljivanja rezultata vršeni veliki pritisci, a ostao je i bez posla. Ipak, proizvodnja genetski modifikovanog krompira je, u međuvremenu, potpuno zamrla.

RAZLIČITI ZAKONI

Dok se u EU bore protiv hrane u čiji sastav ulaze GMO, u Americi je forsiraju. Mi smo, po običaju, negde u sredini. Nemačka i Francuska se odlučno protive genetskim modifikacijama i kloniranju. Velika Britanija svojim građanima zabranjuje korišćenje genetski modifikovane hrane, ali dozvoljava proizvodnju i izvoz u druge zemlje. S druge strane, zemlje u tranziciji dozvoljavaju od 0,3 do 0,5 odsto genetskih modifikacija, a zemljama koje su kandidati za ulazak u Evropsku uniju, zakoni iste dozvoljavaju najviše 0,9 odsto genetskih modifikacija. Na prvom mestu u svetu po proizvodnji GMO je Amerika sa 35,7 miliona hektara na kojima se uzgajaju i stopom rasta od 5,4 odsto godišnje. Na drugom mestu je Argentina sa 11.8 miliona hektara i rastom od 1.8 odsto godišnje, na trećem je Kanada sa 3.2 miliona hektara i rastom od 0.2 odsto godišnje.
 
ISTINA O SOJI – STRATEGIJA PENTAGONA: "POPULACIONI RAST NULA"


ROKFELERI SVUDA


Sila koja gura čitav ovaj projekat sa GM usevima je Rokfeler Fondacija.
Evo šta o tome kaže Bil Engdal u svojoj knjizi »Seme uništenja«: “Suština američke projekcije u postizanju svetske dominacije počiva na razvoju ključnih strateških prednosti, koje ni jedna druga nacija niti savez drugih nacija u svetu ne može zaustaviti. Za ovo planeri u Pentagonu koriste termin »dominacija punog spektra«. Ovo uključuje globalnu vojnu dominaciju, dominaciju nad svetskim zalihama nafte, koje su organičene a zalihe su pri kraju, kontrolu nad svetskom monetarnom politikom, odnosno rezervnom svetskom monetom – dolarom. I, svakako kontrolu u budućnosti svetske poljoprivrede kroz kontrolu najvažnijih GM patenata posebno GM kukuruza i soje”.

Ovde ipak treba dodati da su sve analize i priče o skorom iscrpljivanju svih vitalnih resursa na planeti, zapravo samo deo propagande koja je napravljana za zamajavanje naučnih krugova i političara. Postoje i veoma ozbiljne analize koje govore da su svi navedeni resursi zapravo neiscrpni. (O tome kako se nafta nalazi praktično svuda, samo na većoj dubini, već smo pisali). I hrane i vode ima u količinama koje su dovoljne.

Poznato je da se ogromna količina hrane uništava, da se plodna zemlja uništava, sve zarad kopanja minerala i prerade drveta jer to donosi profit određenim korporacijama.
U ovaj propagandni arsenal spada i priča o globalnom zagrevanja koje je, navodno, posledica prevelike ljudske populacije i industrijske aktivnosti. Istina je da su predstojeće klimatske promene zapravo deo prirodnog ciklusa, koje ovi vešti promoteri koriste da bi plasirali svoju startegiju porobljavanja stanovništva i njegovu redukciju, dok će se predstavljati kao "spasitelji".

Činjenica je, takođe, da je porodica Rokfeler jedan od najvećih deoničara američke centralne banke, tako da već imaju kontrolu nad današnjom svetskom rezervnom monetom.
“Proteklih osamnaest godina Fondacija Rokfeler je imala odlučujuću ulogu širom sveta u širenju prihvatanja radikalnih metoda genetske modifikacije u zemljama i laboratorijama gde bi programi iza kojih bi stajala američka vlada bili dočekani sa najvećom sumnjom. Rokfeler Fondacija je tako bila Trojanski konj za širenje metoda genetske modifikacije”.

Oni su pridobili naklonost mnogih zemalja predstavljanjem svojih programa za podršku i stipendiranje najeminentnijih naučnika iz mnogih zemalja. Takva “pomoć” bila je

usmerena najviše ka nerazvijenim zemljama.
Finasirali su projekte i istraživanja u oblasti GM-a koristeći uticaj na lokalne vlade i preko nevladinih organizacija.

Do danas je više od 400 vodećih naučnika i stručnjaka iz poljoprivrede od Filipina i Tajlanda do Kenije i Kine bilo obučeno od strane ove fondacije. Da pomenemo da ovde spada i Srbija. Ključnu ulogu u vladi DOS-a. 2001. da uvede GM useve u Srbiju imala je Ivana Dulić Marković, stipendista Monsanta, u tu svrhu postavljana na mesto ministra poljoprivrede. Na žalost, ona je svoj zadatak uspešno i obavila.

Engdal dalje podseća da Rokfeler Fondacija ima prilično mračnu prošlost, od kada je osnovana 1914. od strane porodice Rokfeler, tada vlasnika kompanije Standard Oil (danas Exxon). Pre 1945. Fondacija je bila vodeći finansijer eugenetskih istraživanja (istraživanja o rasnoj higijeni) koja su u istoriji poznata kao vivo eksperimeniti koje su vršili nacisti. Podsetimo da je Hitlerov dolazak na vlast takođe finansirala porodica Rokfeler preko hemijskog koncersna “IG Farben” (o čemu je pisao u svojim knjigama Entoni Saton), a jedan od ljudi zaduženih za raspodelu novca je bio deda današnjeg američkog predsednika, Preskot Buš.

Rokfeleri su dali finansijsku podršku Američkom Eugeničkom Društvu i Savetu za Populaciju. Politika odgajanja čiste rase u Nemačkoj za vreme Trećeg rajha, otkrivena je tek nakon rata. Ova politika, međutim nije nestala, već je samo premenila ruho i nakon Drugog svetskog rata ona je iznedrila novu strategiju. Hitler je bio samo marioneta za javnu upotrebu. "Njegovo" čuveno delo "Mein kampf" o rasama pisao je, veruje se, jezuita Otac Stempfl. Hitler ta znanja i nije mogao da ima. Današnja propaganda o ograničenosti vitalnih resursa deo je te strategije. Efekat je da se stvori spoznaja o neophodnosti redukcije ljudske populacije na Zemlji.

“Više od četvrt veka energija Rokfeler Fondacije je usmerana na promociju biotehnologije i genetskih istraživanja. Razlog je upravo što su oni uključeni po raznim šemama u sprovođenje redukcije humane populacije”.

Tako je 1972. predsednik Ričard Nikson imenovao jednog člana Upravnog odbora Fondacije Rokfeler, Džona D. Rokfelera III na mesto predsednika “Komisije za Populaciju i Budućnost Amerike”. Isti Rokfeler je stvorio Savet za populaciju 1952., otvoreno nazvan »populacioni rast nula«.

SAMO GLADAN ČOVEK JE POSLUŠAN

Rokfelerova “Komisija za Populaciju i Budućnost Amerike” postavila je i osnove Memoranduma Nacionalne Bezbednosti, Henrija Kisindžera (NSSM200) iz aprila 1974. Memorandum navodi da je kontrola rasta pupulacije u svetu strateško pitanje za nacionalnu bezbednost SAD, u smislu kontrole strateških resursa koji su, navodno, nedovoljni za sve.

Kada je Kisindžer 1970. bio direktor Saveta za nacionalnu bezbednost kao i državni sekretar za inostrane poslove SAD, hrana i nafa su dobili ulogu američkih artikala od nacionalnog interesa za bezbednost. Kisindžer je započeo kontroverzni program »nafta za hranu« , političku strategiju u kojoj je Rusija kao zemlja za deficitom u proizvodnji hrane uvezla ogromne količine američkog kukuruza i platila to velikom količinom nafte, za koju je dobila petro dolare.

Američka domaća proizvodnja nafte, osim Aljaske dostigla je tada, 1970. vrhunac i od tada počela stalno da opada. SAD su sve više postajale država uvoznik nafte, kako bi se održavala vredsnost dolara koji je 1971. godne vezan za trgovinu naftom. Tako su nacionalna bezbednost (i dolar) postali čvrsto vezani za jeftino uvezenu naftu, a hrana je bila oružije koje su koristili kao sredstvo za političko ubeđivanje (ucenjivanje).
Ovu politiku je jasno obelodanio ministar za poljoprivredu u Niksonovoj vladi i Kisindžerov kolega Erl Batz izjavom: »Gladan čovek sluša samo one koji imaju parče hleba. Hrana je alatka. To je oružije u američkom arsenalu za pregovore”. Tada je Kisindžer bio glavni inostrani pregovarač.

Rokferel Fondacija zajedno sa Ford Fondacijom i Svetskom bankom, 1971. osnovala je Konsultativnu Grupu za Međunarodna Poljoprivredna istraživanja (CGIAR) koja ima 16 istraživačkih centara u svetu ( najviše u zemljama u razvoju) i troši godišnje 350 miliona dolara. Cilj CGIAR je širenje GM useva u zemljama u razvoju, gde spada i Srbija i ostale zemlje bivše Jugoslavije.

Juna 2003. američki predsednik Džordž Buš, mlađi pobedonosno je objavio ukidanje zabrane uvoza GM useva u EU, koja je bila na snazi osam godina. I to je bilo upravo u skladu sa glavnim prioritetima američke spoljnje politike. Ovo je usledilo samo dan nakon američke okupacije Bagdada i to vreme nije slučajno izabrano, jer su tada sve oči i uši bile okupirane ratom u Iraku i “strašnim” Sadamom Huseinom. Do tada je otpor u EU slomljen baš kao i u Brazilu, drugom ključnom centru za proizvodnju hrane. Samo godinu dana ranije, opstanak GM useva je već bio doveden u pitanje.

“Kada se jednom GM seme pusti u neki region – pušten je zao duh iz boce”, kaže Engdal. Uprkos ogromnim rizicima koji su naučnicima odavno poznati, Vašington i veliki broj vlada u Evropi, Aziji, Latinskoj Americi i Africi pod pritiskom sve više dozvoljava da se ovi produkti seju na njihovim terororijama i da se uvoze za prehranu ljudi. To čini i Srbija danas.

Modifikovana soja je u Srbiju stigla kada je kao ministarka poljoprivrede u DOS-ov vladi to omogućila Ivana Dulić Marković. Seme GM soje je bilo poklon donacija za srpske seljake. Iako je sejanje ove soje kasnije zakonom zabranjeno, kazne nisu bile drastične i seljacima se progledalo kroz prste pa je otkupljena i visoko kvalitetna organska soja (veoma tražena na svetskom tržištu) i GM soja. Razlika je bila u otkupnoj ceni. GM je ostala za domaću upotrebu, a visoko kvalitetna organska se danas izvozi.
Da obmana bude veća, u Srbiji uvoz GM soje nije zabranjen pa tako mi Zapadu prodajemo našu organsku veoma kvalitetnu, a oni nama prodaju Frankenštajn soju. I to se sve obavlja preko privatizovana firme “Soja Protein” iz Bečeja, koja je

formalno u vlasništvu jednog srpskog tajkuna bez lica, a suštinski je njen vlasnik porodica Rokfeler (svi tajkuni rade u mreži nekoliko najbogatijih porodica u svetu).

Tako "Soja Protein" otkupljuje prirodnu soju od seljaka jeftino, a prodaje Zapadu skupo. Vlada Srbije sve to odobrava i podstiče zakonima koje parlament nekritički izglasava.
U SAD se ova soja meša sa modifikovanom u zakonom propisanom odnosu pa se onda takav proizvod može nazvati organskom sojom. Ta soja se nalazi u uvezenim prehrambenim proizvodima.

Tako su i stanovnici Srbije postali, najblaže rečeno, zamorčići za testiranje rekombinovane soje (za koju se i ne zna koje ni čije molekule sadrži, a koji se verovatno i menjaju).

Oni koji proučavaju ciljeve i metoda ostvarivanja globalnog projekta nazvanog Novi Svetski Poredak odavno su već otkrili da se radi na in vivo kombinovanju GM useva u ljudskom organizmu sa rekombinovanim virusom H5N1 (pričijeg gripa) tako da efekat ove kombinacije može biti epidemija ptičijeg gripa , koji će negde biti smronosan, a negde ne što zavisi od hrane koja se na određenom područiju konzumira. O ovome je pisao veoma opširno dr Leonard. G. Horovic. Soja će u ovim đavolskim planovima svakako zauzeti značajno mesto. Bolje reći, ona je već stavljana u mnoge “žive epruvete”.

GM hrana danas ispunjava našu ishranu. Preko 80 posto hrane u supermarketima EU i SAD sadrži derivate GM useva. Tu su ulja od povrća, bezalkoholna pića, dresing za salate, mlečni proizvodi uključujući jaja, meso i razne mesne proizvode, hamburgeri, viršle, hrana za bebe i decu u kojoj je široka paleta skrivenih aditiva i sastojaka procesirane hrane kao (tomato đus, sladoled, buter od kikirikuja). Oni potrošačima često nisu otkrivani.

Prve tri stvari koje je Monsanto napravio bile su soja, šećerna repa (najeftiniji šećer koji se stavlja kao šećerni sirup u slatkiše i keks) i kukuruz.

Soja, hidroliziran soja protein, lecitin, dekstroza , saharoza, maltodekstrin, obrano mleko (modifikovane mlečne baze što je danas u modi) dekstrin, ksantan guma, guar guma, mikrokristalna celuloza, kalijum sorbat, sodijum ertrobat i itd., samo su neki od sastojaka koji se danas redovno nalaze u hrani koju kupujemo u prodavnicama. Neka od ovih jedinjenja su derivati morskih trava i morskih algi i koriste se za zgušnjavanje mase.
Zašto su nam potrebni derivati morskih algi u mlečnim proizvodima, u čokoladama, sladoledima, instant napitcima (kapućino) supama, hlebu, konzervama tunjevine...? Oni se svi mešaju sa sojom zbog lecitina koji se koristi kao emulgator.

Vi čitate imena sastojaka (ingredients), ali ne znate sastav satojka. Jednostavno piše – “emulgator”. A šta je u emulgatoru? Možda ne znate od čega se prave kapusle za lekove? Možete li da pogodite? Ili slatki sirupi za decu?

Jedno obrazloženje za drugim navodi nas da hteli ne hteli na kraju ipak jedemo soju koju je proizveo (modifikovao ) Monsanto. I naravno, punimo se aluminijumom i ženskim hormonima.

Samo u Americi sojom je zasađeno najmanje 100 miliona jutara zemlje, a većina nje je genetski izmenjena. Za Australiju se procenjuje da se soja uzgaja na oko 50.000 jutara obradivih površina. Samo korporacija “Monsanto” u Americi uzgaja GM soju na 45 miliona jutara zemlje.

Ako imate problema sa alergijom da li verujete u priče o alergenim biljkama koje se nalaze na travnjaku pored koga prolazite? Lekari iz popularnih magazina o zdavlju (koje finansira – pogodite ko) baš će vas na to uputiti. Nije li to proverana tehnika lopova koji vam pažnju usmerava na drugu stranu? Mediji podižu mnogo prašine o navodnoj štetnosti duvana, iako je duvan deo prirode i konzumira se hiljadama godina. A rak u epidemiološkim razmerama počinje tek nakon Drugog svetskog rata. Naravno, prevejani lopov i tihi ubica sa sto prstiju i lica, vešto će vas savetovati o vašem zdravlju dok vam ga neprimetno unisštava.

Naravno proizvođači GM useva kažu da nije na njima da se brinu o bezbednosti svojih frankenštajnskih tvorevina, već to rade merodavne državne institucije. U SAD je taj autoritet Federalna Agencija za Hranu i Lekove (FDA). Ova agencija ume i da kaže kako nema dovoljno kapaciteta da testira sve ili se oslanja na skupe naučne studije i radove koje su naručile i finansirali poljoprivredni džinovi kao Monsanto , Dipon, Dau Agri Sajens i Kargil, a ”eminentni naučnici” potpisali svojim uglednim imenom. Kada moćni korporacije takvim naučniciam izdejstvuju i Nobelovu nagradu (pri čemu većina ljudi ne zna da je predsednik Nobelovog komiteta i član Bilderberg grupe, koja predstavlja tajnu Svetsku vladu) onda je začarani krug manipulacija u potpunosti zatvoren.
Izvesno je da smo danas svi postali laboratorijski pacovi u nekontrolisanom masovnom eksperimentu čiji su rezultati za sada nepoznati, ali je iz svega iznetog izvesno da će biti katastrofalni tj. genocidni.

Rak danas hara u SAD. Van SAD mnogi naučnici su dokumentovano izložili posledice delovanja neurotoksina Zato su aprila 2003. Indija, Pakistan i nekoliko država u Africi vratili američku donaciju sa GM hranom i semenom, rešeni da radije puste narod da gladuje nego da Frankenštajn hranu puste na svoju teritoriju. Na žalost i EU i mnoge druge zemlje su vremenom poklekle. Teroristički napadi koji pogađaju s vremana na vreme upravo Pakistan i Indiju, ali i zemlje u EU, često su samo deo prikrivenog “ubeđivanja” onih koji se opiru političkoj strategiji SAD nazvanoj “dominacija punog spektra”.


Post je spojen: [time]1287350293[/time]​
_________________________________________________
[size=10pt][size=10pt]Nadam se da su ovih par clanaka dovoljni da uveri one ljude koji su skepticni prema Organskoj hrani i proizvodjacima organskog semena[/size][/size] :)
 
A sad za sve ljubitelje, ali i protivnike, GMO jedna pjesmica:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Ce6cTxhYiHw[/youtube]
 
Morate se prijaviti ili registrovati da odgovorite ovde.
Nazad
Vrh