Proizvodnja humusa

Ovde je reč o glistnjaku i to što ga je nazvao 'lumbrihumus' ne znači da ima bog zna koliko humusa u njemu. Više pravog humusa-huminskih kiselina se dobija kompostiranjem jer su za stvaranje humusa neophodni alumosilikati-glina koja se kod kompostiranja dodaje dok je ovde reč samo o stajnjaku.
 
Da, baš zbog takvih stvari sam i otvorio dodatnu temu o humusu, jednostavno se o njemu dosta priča. Ali ima tu dosta proizvoljnih tumačenja.
 
Jednostavno se o njima ne zna dovoljno, osim empirijskih saznanja (najviše iz kompostiranja), ima naučnih istraživanja koja se bave delovima ali još nema nekog sveobuhvatnog zaključka. Sama jedinjenja su toliko kompleksna da će trebati još mnogo vremena da se do takvih zaključaka dodje. Evo jednog istraživanja koje se bavi jednim delom priče, u stvari samo otvara nova pitanja: http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/es0608085
 
Trenutno je to kod nas sve uprošćeno, stavlja se znak jednakosti između humusa, komposta i zemlje za cveće u prodavnicama.

humus = kompost = zemlja za cveće

Ovako poređenje je jednostavno za shvatiti, ali ne odgovara baš stvarnosti. Boljim razumevanjem humusa i njegovog dejstva na biljke će se poboljšati i rezultatati proizvodnje.

Čak i tekst sa Wikipedije dosta pojednostavljuje materiju. https://sr.wikipedia.org/sr-el/Хумус

Humus je plodno tlo koje se nalazi na površini zemljine kore, male debljine, obično nekoliko decimetara. Sastoji se od mešavine organskih i mineralnih materija sa prisustvom bakterija. U procesu raspadanja izumrlih biljnih i životinjskih ostataka stvara se veoma bitna organska materija- HUMUS (lat. humus-zemlja crnica) koja je najznačajnija za plodnost tla. Sadržaj humusa u tlu opada dubinom, te se i njegova plodnost smanjuje idući u dubinu.


Organska materija koju dodajemo zemlji u obliku organskog đubriva reaguje sa jedinjenjima koji se u tlu već nalaze. Pri toj reakciji nastaju humusne materije - veliki molekuli organske materije sa specifičnim osobinama. Smesa koja se sastoji od 80-90% humusnih materije i 10-15% manjih nusproizvoda nastalih razgradnjom organskih materije naziva se humus.
Značaj humusa

Humus veže delove gline i praha u veće strukturne agregate pri čemu se poboljšava vodopropusnost i zračnost glinastog tla. Humus može vezati 5-10 puta više vode nego minerali gline i na taj način povećati kapacitet upijanja tla. Ta je osobina humusa važna kod svih vrsta tla, a posebno važnu ulogu ima u peskovitom tlu.


Humusne materije imaju veliku sposobnost vezivanja hranjivih materije u obliku koji je pristupačan biljkama.


U hemijskom se smislu humusne materije mogu podeliti na tri grupe organskih materija:

  • humin,
  • fulvinske kiseline i
  • humusne kiseline.

Mnogi nusproizvodi razgradnje kao što su auksini, vitamini, niskomolekularne kiseline nastale raspadom organskih materije (npr. jantarna kiselina), aminokiseline mikrobnog porekla, takođe, fiziološki utiču na rast biljaka. Te su materije stimulatori rasta i razvoja, a pored toga su i izvor kiseonika za biljke. Brojni su eksperimenti dokazali da fulvinske i neke huminske kiseline pozitivno utiču na rast biljaka i razvoj mikroorganizama, a igraju i veoma važnu ulogu pri preuzimanju gvožđa i drugih mikroelemenata iz tla.
Kliknite za proširenje...
 
Wikipediju uvek treba koristiti sa rezervom jer urednici prepisuju iz nepouzdanih izvora.

Naturally occurring organic compounds in soils have been studied for more than 200 years because agricultural scientists early recognized the importance of natural organics in enhancing soil fertility, soil structure, and water-holding capacity (Kononova, 1966). The most general term for the natural organic compounds in soils, sediments, and natural waters is natural organic matter (NOM); however, a number of other terms have been applied to different NOM fractions. The most commonly used of these are: humus, humic substances, humic acid, fulvic acid, and humin. The dissolved fraction of the NOM in natural waters is commonly called dissolved organic matter (DOM) or dissolved organic carbon (DOC). Historically, the term humus has been applied to the dark-colored, "rotted" organic matter in soils, and the terms humic acid, fulvic acid, and humin have been used to designate different fractions of humus (Kononova, 1966).
Kliknite za proširenje...

Pasus iz: https://pubs.usgs.gov/sir/2004/5121/

I jedan kratak u kome se vidi razlika izmedju humusa na različitim vrtama tla ili različitm biomima:

http://karnet.up.wroc.pl/~weber/kwasy2.htm
 
Morate se prijaviti ili registrovati da odgovorite ovde.
Nazad
Vrh